حتي اعداد هم  مي تونن يه خاطره خوب يا بد رو يادمون بياره و يه حس خاصي بهشون پيدا كنيم مثلا من :

6 رو دوست دارم چون رتبه ام تو كنكور كارشناسي 6 شد .

از عدد 2 متنفرم چون دقيقا وقتي كه 22 سال و 2ماه و 2 هفته و 2 روزم شده بود آبجيه 2 قلوم عروس شد و برا هميشه از تنها همدمم جدا شدم ( اين برا خودم واقعا عجيب بود يعني اگر از 12 دي 1366 تا 28 اسفند 88 حساب كنيم دقيقا 22 سال و... دست مياد )

15 رو دوست دارم چون 15 خرداد 89 منو ياد يه خاطره خوب ميندازه .

12 رو بخاطر 12 دي روز تولدم اصلا دوست ندارم كاش مي شد از تقويم روزگار حذفش كرد .

از 9.87 متنفرم چون با اين نمره ادبيات عمومي رو افتادم و مجبور شدم دوباره بگذرونمش

120 بدم مياد آخه يه بار پول گوشيم 120 هزار تومان اومد و تمام پول هايي رو كه جمع كرده بودم يه دفعه اي از دست دادم

نسبت به 89 هم هنوز حسي ندارم ممكنه امسال سال قبوليم در ارشد باشه يا شايدم سال مرگم باشه فقط اينها  مي تونن تو زندگيم بزرگترين تحول باشن